Gdy jesienne liście złocą się i lekko szeleszczą na wietrze, oznajmiają o zbliżającym się czasie obchodów ku czci św. Huberta – patrona myśliwych i leśników. Koło Łowieckie "Soból" z Szydłowca 11 listopada obchodziło swoje uroczystości hubertowskie w leśnej kniei.

O brzasku dnia przy kapliczce św. Huberta zgromadzili się myśliwi z rodzinami i zaproszeni goście. Mszą świętą celebrowaną przez księdza Przemysława Mąkosę (także myśliwego) rozpoczęto tak ważny dzień dla całej braci myśliwskiej. Po czym zgromadzeni nemrodzi rozpoczęli łowy w leśnych ostępach szydłowieckich lasów.

Jeden z kolegów myśliwych -  Janusz Osóbka, pozyskując dzika, został wyróżniony. Przy pokocie otrzymał medal króla polowania z rąk prezesa koła Włodzimierza Sasala. Wręczenie myśliwemu medalu tak jak pokot jest jednym z elementów tradycji i kultury myśliwskiej.

Myśliwy pozyskując zwierzynę na polowaniu oddaje jej cześć i szacunek poprzez tradycyjne ułożenie pokotu. Zwierzyna układana jest w sposób estetyczny według obowiązującej hierarchii łowieckiej, każdy gatunek w odrębnym rzędzie – kolejno: łosie, jelenie europejskie, jelenie sika, daniele, muflony, dziki, sarny; w następnych rzędach zwierzyna drobna poczynając od drapieżników kolejne rzędy zajmują: zające, dzikie króliki, a następnie układane jest ptactwo. W przypadku większej liczby zwierzyny drobnej danego gatunku, co dziesiątą sztukę wysuwamy o pół długości tuszy do przodu. Drapieżniki układamy z wyprostowanymi kitami w przedłużeniu linii grzbietu. Tradycja nakazuje uczestnikom polowania nieprzekraczania zwierzyny ułożonej na pokocie.

Pokot zarządza prowadzący polowanie. Sygnaliści stają po stronie grzbietowej zwierzyny (prawej od prowadzącego polowanie) i grają sygnał „Zbiórka myśliwych”. Myśliwi na pokocie ustawiają się z bronią naprzeciwko prowadzącego polowanie od strony głów upolowanej zwierzyny zwróconych w ich kierunku. Naganka staje po lewej stronie prowadzącego polowanie prostopadle do szeregu myśliwych (pozostając w kamizelkach ochronnych).

Na rozpoczęcie pokotu sygnaliści grają sygnał „Koniec polowania”. Prowadzący polowanie ogłasza wyniki polowania lub składa raport z jego przebiegu najwyższemu funkcją myśliwemu. Następnie odbywa się otrąbienie pokotu, podczas którego sygnaliści grają (zgodnie z hierarchia łowiecką) sygnały pokotu właściwe dla wszystkich gatunków lub grup upolowanej zwierzyny. Prowadzący polowanie ogłasza i dekoruje króla polowania. Sygnaliści grają sygnał „Król polowania”. Na zakończenie pokotu prowadzący dziękuje uczestnikom za udział w polowaniu, a łowisku za dary. Ostatnim akcentem pokotu jest sygnał „Darz Bór”. Sygnałów pokotu oraz sygnału „Darz Bór” uczestnicy polowania wysłuchująz odkrytymi głowami. 

Na zakończenie obchodów wszyscy zgromadzani przy ognisku kosztowali bigosu z dziczyzny i w miłej atmosferze własnych wrażeń z polowania spędzili wspólnie czas. 

Z myśliwskim pozdrowieniem Darz BÓR

Hubert Ogar

al.